www.TheSeaNation.gr

Σε «αναζήτηση» ευρωπαϊκού scrap για «ευρωπαϊκές» ναυπηγήσεις

Ζοφερό διαγράφεται το μέλλον όσον αφορά τη διάθεση αλλά και τις ανάγκες τις ευρωπαϊκής ναυτιλίας για ναυπηγικό scrap το οποίο θα καλύψει μέρος των αναγκών για την ναυπήγηση των “πράσινων» πλοίων προσεχώς. Μελέτη της της ΜΚΟ Shipbreaking Platform και του Πανεπιστημίου Tuscia της Ιταλίας εμφανίζει αυξημένη ζήτηση για scrap αλλά αποκαλύπτει το «άνοιγμα» σε σχέση με τις ποσότητες που συγκεντρώνονται στην Ασία. Σύμφωνα με τα στοιχεία 11.902 πλοία ευρωπαϊκής ιδιοκτησίας θα πλησιάζουν στο τέλος του κύκλου ζωής τους μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030. Με βάση αυτόν τον αριθμό, οι διαλύσεις πλοίων εκείνη την εποχή θα είναι κατά μέσο όρο περίπου 700 μονάδες ετησίως. Σε αυτό το επίπεδο ανακύκλωσης πλοίων στην Ευρώπη, εκτιμάται ότι 10-15 εκατομμύρια τόνοι scrap θα μπορούσαν να ανακτώνται ετησίως, αριθμός που αντιπροσωπεύει έως και το 20% της ετήσιας κατανάλωσης scrap στην ΕΕ. Ωστόσο, η βιομηχανία ανακύκλωσης πλοίων της Ευρώπης έχει πολύ δρόμο να διανύσει. Μόνο το 1% των ευρωπαϊκών πλοίων ανακυκλώνεται επί του παρόντος στο μπλοκ της ΕΕ, ωστόσο το 70-95% του βάρους ενός πλοίου μπορεί να ανακτηθεί ως παλιοσίδερα. Οι περισσότεροι από τους ευρωπαίους πλοιοκτήτες πωλούν σε ναυπηγεία της Νότιας Ασίας, τα οποία προσφέρουν ελκυστικές τιμές για παλιοσίδερα. Η εγχώρια αγορά χάλυβα στις χώρες της Νότιας Ασίας έχει επισημανθεί ως ένας από τους βασικούς παράγοντες για τα ελκυστικά ποσοστά κατεδάφισης. Η κυκλική οικονομία φαίνεται επι του παρόντος να μην «περπατά» στην Ε.Ε. με προτεραιότητα να είναι η δημιουργία μιας αγοράς της ΕΕ για δευτερογενείς πρώτες ύλες, ιδίως scrap στον τομέα του χάλυβα. Υπάρχουν ήδη προβλέψεις ότι μέχρι τη δεκαετία του 2050, η Ευρώπη θα γίνει καθαρός εισαγωγέας παλιοσίδερων με ότι αυτό συνεπάγεται για την διαμόρφωση των τελικών τιμών ναυπήγησης από την διάθεση ναυπηγικού χάλυβα προερχόμενου από εισαγόμενο scrap.